بهبود تخمین منحنی مشخصه آب - خاک با استفاده از منحنی دانه بندی و چگالی ظاهری خاک

یک روش برای تخمین منحنی مشخصه آب خاک بر پایه استفاده از منحنی دانه بندی و چگالی ظاهری خاک استوار می باشد. در این روش، منحنی دانه بندی را به چند قطعه بر مبنای اندازه ذرات تقسیم کرده و با توجه به میانگین شعاع ذرات و درصد ذرات بزرگ تر از هر اندازه و روابط موجود می توان منحنی مشخصه آب خاک را به دست آورد. در این روش از یک پارامتر مقیاس به نام α استفاده می شود که می تواند مقداری ثابت فرض شود و یا از روش های خطی و لجستیک به دست آید. از طرف دیگر، در بسیاری از مواقع منحنی دانه بندی خاک مورد نظر به طور کامل وجود ندارد و تنها درصد ذرات رس، سیلت و شن خاک در اختیار می باشد. در این صورت، ابتدا منحنی دانه بندی خاک تخمین زده شده و سپس منحنی مشخصه آب خاک به دست می آید. بر اساس نتایج به دست آمده قبلی استفاده از حد انتهایی شعاع 999 میکرومتر برای تخمین منحنی دانه بندی مناسب تر از شعاع 125 میکرومتر می باشد. هم چنین ضرایبی اصلاحی برای تخمین منحنی دانه بندی برای شعاع های 1 تا 20 میکرومتر به دست آمده است. در این پژوهش از اطلاعات درصد ذرات و چگالی ظاهری 19 خاک مختلف از مجموعه آنسودا استفاده گردید و منحنی مشخصه خاک های فوق به روش های لجستیک و خطی و بر اساس تخمین منحنی دانه بندی به روش اولیه و روش اصلاح شده تخمین زده شد و با نتایج اندازه گیری شده مقایسه گردید. نتایج نشان داد که در اغلب خاک ها استفاده از ترکیب روش لجستیک و منحنی دانه بندی اصلاح شده برای تخمین منحنی دانه بندی مناسب تر از سایر حالت ها می باشد.